اصلا بعضی حرف ها را نباید زد
باید بماند در خودت
برای خودت
زمانی که بازگو می کنی
نمک نمک تراوش می کند بر روی زخم سرباز سرپوشیده
نخواهید که بگویم
بشوید همان هایی که نمی توان با آن ها سخن گفت
سرسخت و قلب سنگی
توبیخم کنید برای حرف زدن
که من می ترکم
و صدای آن دردی دارد
از جنس اشک های در چشم شنونده!

حاج حسین هشتاد سالش شده است و گوش هایش به سختی می شنود،صدا را آن قدر بلند می کند تا فیلم های مورد علاقه اش را رصد کند،حاج حسین موقع حرف زدن داد می کشد ،گوش هایش نمی شنود ،با زنش قهر هستند و هر روز دعوا دارند،حاجی هشت بچه دارد که فقط دوتا از پسرهایش را دوست دارد و تصمیم دارد زمینش را بسازد و به این دو پسر به هر کدام دو دانگ بدهد و بقیه هم که هیچ،حاج حسین فیلم جوجه فکلی را دوست دارد و عاشق فیلم های زمان محمدرضا پهلوی ست ،به رقصیدن زن ها نگاه می کند به لباس های بازشان و عشوه هایشان ،حاجی به کل مخالف این نظام است .

حاجی چند دختر دارد که موقع مهمانی همه برایشان محرم هستند و راحت می چرخند.

حاجی….

هشتاد ساله شده و همچنان به رفتارهای گذشته پایبند است ،انتظار معجزه در پیری داری هنوز؟

شیرجه می زد وسط پتو ،بعد یه دفعه از پشت سر غافل گیرت می کرد.انقدر شیطنت داشت که حد نداشت .بهش گفتم جناب وروجک .دفعه بعد آتیش پاره ، بعد هم شیطونک ،فسقلی .اما خودش وروجک رو دوست داشت گفت من وروجکم.

بله این جناب که تصویرش رو می بینید وروجک هستند فرزند شهید مدافع حرم حسین آقادادی.

+دوم عید تولد این شهید بزرگوار بود.این شهید علاقه ای زیادی به سوره دخان داشتند .هدیه به این شهید بزرگوار کنیم یک سوره دخان :)

می گردد و می چرخد و می رقصد و می خندد!
صدای خنده اش می پیچد و از بین اشک ها عبور می کند و می خورد بر دیوار ترک خورده قلب کوچک
و می شکند و صدا می دهد و تکه هایش به همه جا پرتاب می شود
و یک تکه آرام آرام رخنه می کند در ذهن و متلاشی می کند
و هنوز می گردد و می چرخد و می رقصد و می خندد!
و هنوز اشک ها جاری است

سلام به همه دوستان

یه بنده خدایی می گفت: امسال میری کمپ؟؟

-کمپ؟؟

-آره دیگه هر سال میری :)

-؟؟؟

-منظورم کمپ ترک کارهاییه که غیر خداییه مگه نمیری ترک؟

خندم گرفت تا حالا از این زاویه نگاه نکرده بودم، گفتم چرا اگه خدا بخواد میرم…

حلال کنید محتاج دعای شما هستیم

دعا کنید که بتونم به معنای واقعی معتکف بشم…………

+پست رو بروز رسانی کردم :))

حلال کنید .هر جا رفتین واسه اعتکاف یا نرفتین هم ما رو از دعای خیرتون بی نصیب نگذارید.

 یه آسکاریس محترم بدجور داره تو وجودم وول وول می خوره .نمی دونم چرا دوست دارم هییی الکی بنویسم .ایده خاصی هم ندارم که پیادش کنم.فقط کرمِ نوشتن دارم.دوست دارم بشینم و از این در و اون در بنویسم و خط خطی کنم.

هیچی الان این پست هم در راستای همون کرم وجودیه :))

+کرم نوشتن بدون داشتن هیچ ایده ای

همیشه که دپرس نیستم همینجور که همیشه شاد نیستم .خب تا اینجای حرفم معلومه .گاهی نمیشه با حس تلخی که سرتاسر وجودت را گرفته بخندی حتی اگه بخندی تصنعی میشه.گاهی هم هیچیت نیست و اگ بخوای الکی فاز غم برداری اصلا یه متن بیخود و مزخرف میشه یه متن بی روح.

کلا اینو گفتم که انگِ غم و غصه رو نچسبونید بهم که لاچسبک می باشد اونم به من :)))

+واسه دل نگرانو خخخ