شاید دلم واست تنگ بشه ،امروز که داشتم خاطراتت رو مرور می کردم و پیام ها رو می خوندم خنده به لبم اومده بود .اما خب بالاخره باید رفت.دوست دارم همین جوری که دوستت دارم برم ،قبل از اینکه … :)

+ :)

++آدم یک وقت به خودش می آید می بیند خالی شده ،مثل یک تابوت بی مرده و نمی فهمد هرگز خودش را کجا گم کرده است .(قنبر زاده)

صدای گریه کودک سه ماه اش می آمد،زنگ زده بود که حرف بزند،ولی حرفهایش بوی وداع میداد،بوی خداحافظی .حرف هایش معمولی و حال و احوال پرسی بود اما لهجه غم انگیز غم تمام واژگانش را پوشانده بود،پیش خودش گفته بود شاید این بار آخر باشد و شاید نباشم…

+ فردا عمل قلب باز سختی در پیش داره ،لطفا برای این عزیز ما یک حمد شفا بخونید :/ …

می گویند و آورده اند که ازدواج را سخت نگیرید و بگذارید که بروند خانه بخت و آن وقت بسوزند و بسازند و از بی همسری نسوزند.

ولی نگفته اند که از این طرف بام بیوفتید والا.

خبر رسید ،که سه روز پیش برایش خواستگار رفته و همین دیروز به یکباره عقد و عروسی را یک جا انجام داده اند و از امروز تازه دنبال خانه و خرید جهیزیه و … هستند .

تا شنیدم گفتم دروووووغ

خخخ

اما حقیقتی بس راستــ بود.

من ک شاخک هایم زده بالا ،للعجب از کارهای این قوم.

راستش دیگر حرفی ندارم

هر که می پرسد دوباره به دیدنش می روی

می گویم نه

چرا باید بگویم تو هر بار بهانه می آوری و…

چرا باید بگویم حواسم پرت بود و از دستت دادم

چرا باید بگویم دوستم نداری

چرا باید بگویم خودم کاری کردم که حسابی از دستم ناراحت است

چرااااا

این بار دیگر نمی گویم

دیگر کم کم دارم قبول می کنم 

اصرار بی مورد اشتباه محض است 

این بار اشک هایم را آرام آرام می ریزم 

بدون بردن نامت 

می ترسم با بردن نامت ،عطر اشک هایم رسوایم کند

و دلت بشکند

این بار بغض هایم را می گذارم آرام آرام قورتشان دهم

دیگر اصرار نمی کنم

این بار آرام آرام درد می کشم

این بار اصلا می میرم 

اصلا این بار ریشه دردهایم را هم آبیاری نمی کنم بگذار بخشکند

اصلا این بار می خواهم بمیرم به درد خودم 

کمی که اعصابم خط خطی شد ،آمدم که بنویسم ،طبق معمول .اما منصرف شدم ،انگار اینجا هم دیگر نمی شود نوشت . اگر بنویسم باز می گویند…

أه اصلا ولش کن .

باید به آن یکی خانه ام  بروم .همین الان و خط خطی هایم را بریزم درونش .

هنوز باور نداریمش با این که هر روز یک عدد به سن شریفمان اضافه می شود .چنان غرق شده ایم که گویی پایانی در این دنیا نداریم . با هر تَقی که به شیشه دلمان می خورد سخت می شکنیم ،گویا به جای بزرگ شدن روز به روز کوچک تر می شویم و هیچ رشدی نداریم و با چشم دل بیهوده بودن این غم ها را نمی بینیم .

 رشد دادن و بارور کردن و دل به دل غم دادن و غوطه ور شدن در آن نه این دنیایت را می سازد و نه آن دنیایت را .راستش به زبان خودمانی گند می زنی به هر دو دنیا.

امام علی علیه السلام می فرمایند:
حال که نفس می کشید و برقرارید پس کار نیکو انجام دهید زیرا پرونده ها گشوده راه توبه آماده و خدا فراریان را فرا می خواند و بدکاران امید بازگشت دارند عمل کنید پیش از آنکه چراغ عمل خاموش و فرصت پایان یافته و اجل فرا رسیده و در توبه بسته شود.

+به تکراری بودن متن واقفم :) اینو قبل از اون نوشتم ولی حالا انتشار میدم :)

++ مخاطب خاص دارم ، خواستم بگم واسه ما زندگی نکن ک خط بکشی به همه چیزهای قشنگ ، واسه خدا زندگی کن . اون وقت دیگ انقدر زود رنج نمی شی ،فقط تو حرف نمی گی که خیلی چیزا واسم مهم نیست و تحملت بالا میره و رفتار و حرفت یکی میشه :)

قرار شد یک قسمت از انیمیشین را امشب ببینیم و به کار ویرایش پایان نامه برسیم ،اما نشستن به دیدن سریال در حکم تخمه شکستن بود ،یکی پس از دیگری :) تا چشم باز کردیم ساعت نزدیک 2شده بود :)