این روزها زیاد می ترسیدم از اینکه صدای زنگ تلفن بیاید یا پیامک بیاید یا سر به مجازی ها بزنم و خبر فوت بشنوم :/

دقیقا سالِ پیش روز 16 اسفند لباس مشکی بر تن کردیم و دوباره امروز 16 اسفند خبرِ تلخ از دست دادن عمه ام را شنیدم :/

+برای بیماران حمد شِفا بخوانید ، الهی که هیچ خانواده ای داغِ عزیزش رو نبینه … خیلی غم انگیز شده این روزها 

این روزها دوباره به مرگ فکر می کنم ، به رکب زدن فرشته مرگ به جانم . به باز کردن چشمانم در آن دنیا و دیدن فتح الفتوحاتی که در این بازار داغ دنیا انجام داده ام و تلخ کام از سوداگری جان در این بازارِ هوس ها و نیازها…

پیام را توی هوا قاپید‌م و جوابش را دادم و حالش را پرسیدم ، اما دیگر جوابی نیامد. گوشی را پرت دادم یک گوشه تا دور و بر اعصاب من پرواز نکند. 

+

ب نظر شما به دور از ادب نیست؟

همش تو ذهنم فکرایِ پرت و پلا می چرخه ک جریان چیه؟ تَهِش گفتم بی خیال  …

فکرش هم به ذهنم خطور نمی کرد که دوباره اعتکاف امسال در دارخوین برگزار شود، سال پیش برای اولین بار استارت این طرح زده شد اما چون مرجع اکثریت معتکفین آیت الله مکارم شیرازی بود و به هیچ عنوان روزه در سفر و … را صحیح نمی دانستند تعداد معتکفین اندک بود .یعنی فی الواقع خیلی از مسافرین سرزمین راهیان نمی دانستند و تحقیقی هم در زمینه احکام اعتکاف انجام نداده بودند این شد که در روز حرکت که روحانی کاروان احکام و نظر مراجع را خواند اکثریت شوکه شده بودند، حتی دوستِ عزیزم مریم قصدِ ترک سفر را داشت .

سرِ صبحی داشتم با خودم فکر می کردم که دوباره عاشق یک جایِ دنج روح پرور شدیم و یعنی درست تَرَش ، عجب گیری کرده ام که دارم زندگی ام را می کنم یکهو خودشان برایمان برنامه می چینند و دلمان را هوایی می کنند و بعد هم که برو که رفتیم و دیگر خبری از آنها نمی شود. پیش خودم می گفتم خوب اگر خبری بود مثل سال پیش تا الان اعلام شده بود.

تا اینکه سرِظهر که نجمه اینستا را باز کرد و به محض رویت پست ،صدایم کرد از خوشحالی یه جیغ بلند کشیدم :) 

+ سؤال: آیا انسان می‌تواند نذر کند که در سفر روزه بگیرد و اعتکاف انجام دهد؟
متن پاسخ دفتر مقام معظم رهبری بدین شرح است:
کسی که بخواهد در سفر معتکف شود. می‌تواند نذر کند که در سفر روزه بگیرد و می‌تواند اعتکاف نماید.
متن پاسخ دفتر آیت‌الله العظمی سیدعلی حسینی سیستانی بدین شرح است:
اگر روزه از او صحیح باشد مانند اینکه به نذر روزه سه روز اعتکاف بر او واجب شده باشد اعتکاف صحیح است.
متن پاسخ دفتر آيت‌الله العظمی مکارم شیرازی بدین شرح است:
بدون قصد اقامت ده روز نمی‌توان در سفر معتکف شد.
متن پاسخ دفتر آیت‌الله العظمی لطف‌الله صافی گلپایگانی بدین شرح است:
اگر در حضر(وطن خود) چنین نذری بکند صحیح است.

++اسم دارخوین را اولین بار در کتاب عقیق مربوط به فرمانده دلها حسین خرازی خواندم، شهرک دارخوین در جاده اهواز-آبادان است.این شهرک روزگاری خط مقدم حماسه بود.دارخوین شاهدِ سوز دعا و مناجات بسیاری از شهدایِ به خون آغشته سرزمینِ عزیزمان است.

خيلي چيز بدی نیست هم جنبه خوب دارد و هم جنبه منفی ،چون خیلی چیزها را تحت تأثير قرار داده حتی طرز تفکر مردم نسبت به مسائل!البته تاريخ نشان داده که این بشر دو پا در هر دوره ای از تاريخ برای جلب توجه دائم مشغول این است که یک بامبولی سر دیگران پياده کند تا این بشر خوش خط و خال یک نیم نگاهی به سویِ آنها بیندازد. 

از سيابازی بگیر تا شاسکول بازی ، تا ارجینال نشان دادن جنسِ آویزانِ خز و خيل خود.تا گير سه پيچ دادن و کل کل کردن با اوت شدگان دنیایِ واقعی.

بد نیست با این همه دقل بازی بگوییم ، البته با لبخنـــツ ــد  ” …” .

 …

+ خیلی دلم میخواد بدونم خیلی ها همون طور که تو فضای مجازی ادعای دغدغه دارند واقعن تو زندگی واقعی هم درگیر رفع و حل مسائل مردم هستن و خواب بهشون حرام شده یا نه فقط در این دنیا ظاهرها شیک و پیکه 

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

تابستان بود.هوا خیلی گرم بود .از بیرون که آمدند لباس هایش را پرت داد روی مبل و لم داد رویش.فاطمه با خوشحالی پرید در بغلم ،خاله ببین چی خریدم؟

دو تا جوجه رنگی پنگی ، صورتی و زرد .فسقلی و ریزه میزه. 

به خیالمان نهایت عمر این جوجه های فسقلی یک ماه است و بعد با گریه فاطمه و مرگ جوجه ها قضیه فیصله پیدا می کند.

جوجه صورتی که ظرف مدت دو ماه بیشتر دوام نیاورد و دار فانی را وداع گفت. ولی این زرد طلایی از اول هم پیدا بود از آن بَلاهاست .

حالا بعد از چند ماهی صبح ها که چه عرض کنم گاهی بعدازظهرها گاهی سحرها با نوای دل انگیز قوقولی قوقوی جنابِ طلایی ناگهان موج سینوسی اعصابمان مثل سونامی بالاو پایین می شود و تا بیاید دوزاری مان بیفتد که هاااااااان ما یک عدد خروس داریم که زنده مانده و هر روز صبح کنسرتی به پا می کند …

القصه  :)))

دوست چندین و جند ساله ام که چندین و چند سال از هم بی خبر بودیم ، بعد از دیدن همین استوری بالا پیامم داد ، اینجا کجاست؟؟

فکر کردم شوخی می کنه اما جدی می پرسید ، اصلا نمی دونست چه خبره! آن هم با این هجم از اطلاعات ، گفتم : عین الاسد عراقه…

بعد از مکث چند دقیقه ای پیامم داد از سیستان و بلوچستان بذار … تعجب کردم نوشتم این با قضیه سیستان متفاوته اینجا حمله سپاه به پایگاه آمریکایی در عراق … :)

بلافاصله شکلک خوشحال گذاشت آها من فکر کردم دلت واسه عربا سوخته :)

گفتم: مگه من نژاد پرستم عربها هم مثل ما… در یک جمله پاسخ داد : عرب نژاد نیست دشمنه !

اما ب هر حال نظر تو هم متینه؟؟

بله دوست گرامی بنده مثل خیلی ها اصلا حواسش به دور و برش نیست اصلا نمی دونند تو دنیا داره چه اتفاقاتی میفته، بعد سرش گرمه نژادِ برتر بودن و ایرانی جنس ناب و اصله و انسانم آرزوست و هزار مزخرف دیگه هستند ، کلن عادت شده عادت کردیم که فقط دهان باز کنیم…

حالا اگه با عراق در جنگ بودیم و یا نه ، جمهوری اسلامی با عراق متحد نبود اون وقت عراق و عرب جماعت هم خوب بودند… کلن فاز مازتون چیه؟